سوال:می گویند در واقع امام حسین شهید نشده است بلکه پیروز شده است،اگر امام حسین علیه السلام پیروز شد چرا جشن نمی‏ گیریم چرا گریه می‏ کنیم؟ آیا این همه گریه در برابر آن پیروزی بزرگ شایسته است؟
نتیجه تحقیق نویسنده وبلاک راه فضیلت:
دوست عزیز و گرامی ممنون از این که سوال خود را از وبلاک راه فضیلت پرسیدید برای جواب این سوال باید عرض کنم که  آنهایی که چنین سؤالی می‏ کنند، فلسفه عزاداری را نمی ‏دانند و آن را با گریه‏ های ذلیلانه اشتباه می‏ کنند.
اصولا گریه و جریان قطره‏ های اشک از چشم که دریچه قلب آدمی است چهار گونه است:
گریه های شوق:
گریه مادری که از دیدن فرزند دلبند گمشده خویش پس از چندین سال، سر داده می‏ شود، یا گریه شادی آفرین ورضایت بار عاشق پاکبازی که پس از یک عمر محرومیت معشوق خود را می ‏یابد، گریه شوق است.
قسمت زیادی از حماسه‏ های کربلا شوق آفرین و شورانگیز است و به دنبال آن سیلاب اشک شوق به خاطر آن همه رشادت ها، فداکاری ها، شجاعت ها، آزاد مردی ها، و سخنرانی های آتشین مردان و زنان به ظاهر اسیر،از دیدگان شنونده سرازیر می‏ گردد،آیا این گریه دلیل بر شکست است؟
گریه‏ های عاطفی
آن چه در درون سینه انسان جای دارد، قلب است نه سنگ! و این قلب که ترسیم کننده امواج عواطف انسانی است به هنگام مشاهده منظره کودک یتیمی که در آغوش مادر در یک شب سرد زمستانی از فراق پدر جان می‏ دهد به لرزه در می ‏آید و با سرازیر کردن سیلاب اشک،خطوط این امواج را در صفحه صورت ترسیم می‏ کند و نشان می‏ دهد قلبی زنده وسرشار از عواطف مردمی است.
آیا اگر با شنیدن حادثه جان سپردن یک طفل شیرخوار در آغوش پدر، ودست وپا زدن در میان سیلاب خون در حادثه کربلا، قلبی بتپد، وشراره ‏های آتشین خود را به صورت قطره‏ های اشک به خارج پرتاب کند، نشانه ضعف وناتوانی است‏ یا دلیل است بر بیداری آن قلب پر احساس؟
گریه پیوند هدف
گاهی قطره‏ه ای اشک پیام ‏آور هدف هاست،آن ها که می‏خ واهند بگویند با مرام امام حسین علیه السلام همراه و با هدف او هماهنگ وپیرو مکتب او هستیم،ممکن است این کار را با دادن شعارهای آتشین،با سرودن اشعار وحماسه‏ ها ابراز دارند،اما گاهی ممکن است آن ها ساختگی باشد،ولی آن کس که احیانا با شنیدن این حادثه جانسوز قطره اشکی از درون دل، بیرون می‏ فرستد، صادقانه ‏تر، این حقیقت را بیان می ‏کند،این قطره اشک، اعلان وفاداری به اهداف مقدس یاران امام حسین علیه السلام و پیوند دل وجان با آن ها است، اعلان جنگ با بت پرستی وظلم وستم، اعلان بیزاری از آلودگی هاست، وآیا این نوع گریه - بدون آشنائی با اهداف پاک او - ممکن است؟
گریه ذلت و شکست
گریه افراد ضعیف وناتوانی است که از رسیدن به اهداف خود وامانده ‏اند وروح و شهامتی برای پیشرفت در خود نمی ‏بینند، می ‏نشینند و عاجزانه گریه سر می‏دهند، هرگز برای امام حسین علیه السلام چنین گریه ‏ای نکن که او از این گریه بیزار ومتنفر است،اگر گریه می‏کنی گریه شوق، عاطفه، و پیوند هدف باشد. ولی مهمتر از سوگواری، آشنایی به مکتب امام حسین علیه السلام و یاران او و پیوستگی عملی به اهداف آن بزرگوار است، که پاک بودن وپاک زیستن ودرست اندیشیدن وعمل کردن می ‏باشد.
لطفا سوالات و نظرات خود را در قسمت نظرات وبلاک راه فضیلت بنویسید برای ورود به وبلاک راه فضیلت روی کلمه راه فضیلت کلیک کنید راه فضیلت  راه فضیلت